Już wypowiedź jakiegoś krytyka literackiego zamieszczona na okładce („Nie zawracajcie sobie głowy Stiegiem Larssonem, Kallentoft jest lepszy”), powinna była mnie ostrzec. Kolejny „genialny” autor, do którego wypromowania potrzbne jest nazwisko Larssona…

Książka jest słaba. Akcja dosłownie się wlecze, śledztwo nie postępuje. Jedyne, co udało się autorowi to opis gorącego lata. Podczas jednego z ostatnich chłodnych dni, czekając na autobus, poczułam otaczający mnie skwar.

Najbardziej denerwowała mnie narracja i próba nawoływania do żywych bohaterów przez ofiary zbrodni. Zdecydowanie to do mnie nie przemawia, tym bardziej, że nic z tych nawoływań do akcji nie wnosi.

Ocena: 3/6