Archiwa tagu: Przeczytane 2010

„Błękitnooki chłopiec” to moja ostatnia lektura 2010-tego roku. Czytanie zakończyłam dzisiaj, czyli już w 2011. 🙂 Dziwna to książka, napisana w formie internetowych wyznań dwóch osób. Nie wciąga w tradycyjnym rozumieniu tego słowa, ale nie pozwala się oderwać i zrezygnować … Czytaj dalej →

Choć „Jedz, módl się, kochaj” Elizabeth Gilbert nie trafiła w moje gusta (mimo to, na film z Julią Roberts chętnie się wybiorę), „I że Cię nie opuszczę…czyli love story” bardzo mi się spodobało. „I że Cię nie opuszczę” nie jest … Czytaj dalej →

Okropna książka. Brzydka, brudna, w 100% polska. Podczas lektury czułam się, jakbym siedziała w kinie, oglądając polski film. Wszędzie obrzydliwa szarość, wredni ludzie, zawiść. Nic pozytywnego. Nie podobał mi się też język – potoczna polszczyzna zmiksowana z jakimiś sloganami z … Czytaj dalej →

Wiele o tej książce słyszałam, a gdy podczas wakacji przeczytałam artykuł o „Sagance” w TP, stwierdziłam, że czas najwyższy sięgnąć po „Witaj, smutku”. Ta mała książeczka urzeka leniwą atmosferą wakacji, słońca i nicnierobienia. Czyta się przyjemnie i szybko. Gdybym miała … Czytaj dalej →

„Oczyszczenie” to świetna książka opowiadająca losy trzech spokrewnionych kobiet – Ingel, Allide i Zary. Tłem wydarzeń jest wojna estońsko-bolszewicka. Nie wiem dlaczego, ale wojna kojarzy mi się przede wszystkim z cierpieniem kobiet. To mężczyźni walczą, zabijają i giną. Jednak to … Czytaj dalej →

Moje najnowsze zdobycze, a właściwie prezenty:) Najgłośniejsza powieść najwybitniejszego pisarza portugalskiego młodszego pokolenia, wyróżniona prestiżową nagrodą im. Saramago. Kafkowska w nastroju, filozofująca opowieść o Złu, szaleństwie, mechanizmach pamięci i względności poznania drugiego człowieka. Po wielkim mieście, w środku nocy, krążą … Czytaj dalej →

Na ogół wszyscy narzekają, że pogoda u nas kiepska. Marzą sie ludziom tropiki, cieplejszy klimat w Polsce. Jest gorąco, upalnie i znowu narzekamy;) Mimo lejącego się potu, wolę palące słońce niż słotę i śniegi. Dziwnie się czyta(jak i ogląda), gdy … Czytaj dalej →

Do dzisiaj nie skończyłam czytać „Protokołu”  autorstwa Le Clezio. Przyznam szczerze, że ta książka była dość męcząca, by nie powiedzieć nudna. Cieszę się więc, że udało mi się przeczytać „Powracający głód”. O książce (za merlin.pl): Paryż 1931. Dziesięcioletnia Ethel odwiedza … Czytaj dalej →

Mam z tą książką problem. Z pewnością była przyjemną lekturą, ale nie wiem czy nie zbyt krystaliczną. Bohaterowie byli do bólu przewidywalni, jakby jednowymiarowi. Czas płynie, a oni ciągle pozostają tacy sami. Zupełnie nieprzekonujące. Mimo to „Samotność liczb pierwszych” połknęłam … Czytaj dalej →